Korekcja skrzywienia prącia w leczeniu choroby Peyroniego
Choroba Peyroniego to schorzenie, które powoduje tworzenie się blizn w tkankach prącia, prowadząc do jego skrzywienia, bólu oraz trudności w życiu seksualnym. Choć przyczyny choroby nie są do końca znane, uważa się, że mogą być związane z mikrourazami prącia podczas aktywności seksualnej, genetyką lub procesami zapalnymi.
Skrzywienie prącia w przebiegu choroby Peyroniego może mieć różny stopień nasilenia – od łagodnego po bardzo wyraźne, utrudniające stosunki seksualne. W przypadkach umiarkowanych lub ciężkich, korekcja chirurgiczna jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia.
Chirurgiczna korekcja skrzywienia prącia zwykle przynosi bardzo dobre efekty, choć czasem może wiązać się z powikłaniami, takimi jak zaburzenia czucia czy skrócenie prącia. Proces rekonwalescencji trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od wybranej metody.
Choroba Peyroniego może znacząco wpłynąć na jakość życia, ale dzięki metodom chirurgicznym i farmakologicznym istnieją skuteczne sposoby leczenia. W przypadku pojawienia się objawów warto skonsultować się z urologiem, który dobierze najlepszą strategię terapeutyczną.
Zabieg Stulejki
Stulejka, czyli zwężenie napletka uniemożliwiające jego swobodne odsunięcie, to problem zdrowotny, który może dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie zabiegowe, które przynosi ulgę i poprawia komfort życia.
Zabiegowe leczenie stulejki jest wskazane w przypadku, gdy: zwężenie napletka powoduje ból, trudności w higienie lub nawracające infekcje, dochodzi do problemów z oddawaniem moczu, inne metody, takie jak maści sterydowe czy delikatne ćwiczenia napletka, okazały się nieskuteczne.
Leczenie stulejki metodami zabiegowymi może przybrać formę plastyki napletka polegającej na jego poszerzeniu bez konieczności całkowitego usunięcia. w przypadku zaawansowanej stulejki, gdzie plastyka napletka nie jest możliwa, wykonuje się obrzezanie, czyli całkowite lub częściowe jego usunięcie.
Zabieg stulejki przeprowadzany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym u dorosłych, a ogólnym u dzieci. Trwa około 30-60 minut. Po zabiegu pacjent może odczuwać lekki dyskomfort, ale powrót do pełnej sprawności następuje zazwyczaj w ciągu kilku tygodni.
Zabieg Stulejki Staplerem
Operacja stulejki z wykorzystaniem staplera to metoda chirurgiczna, która zdobywa coraz większe uznanie w medycynie. Charakteryzuje się ona precyzyjnością, krótszym czasem trwania zabiegu oraz zmniejszonym ryzykiem powikłań w porównaniu do tradycyjnych metod.
Stapler to specjalistyczne narzędzie chirurgiczne, które działa na zasadzie zszywacza medycznego. W kontekście operacji stulejki wykorzystuje się go do usunięcia nadmiaru skóry napletka i jednoczesnego zamknięcia rany za pomocą specjalnych klipsów. Klipsy te są biokompatybilne i samoistnie wypadają po zagojeniu rany, co eliminuje konieczność ich późniejszego usuwania.
Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym. Chirurg zakłada urządzenie na napletek, precyzyjnie planując zakres cięcia. Stapler wykonuje jednocześnie cięcie i zszywanie, co minimalizuje krwawienie. Po wykonaniu procedury pacjent zostaje zaopatrzony w opatrunek i otrzymuje wskazówki dotyczące pielęgnacji.
Operacja stulejki z użyciem staplera jest szczególnie polecana osobom, które cenią sobie szybki powrót do codziennej aktywności i poszukują mniej inwazyjnych rozwiązań chirurgicznych. Przed podjęciem decyzji o zabiegu konieczna jest konsultacja z lekarzem urologiem, który oceni, czy ta metoda będzie odpowiednia.
Operacja skróconego wędzidełka prącia
Skrócone wędzidełko prącia, to stan, w którym struktura łącząca napletek z żołędzią prącia jest zbyt krótka, co może prowadzić do różnorodnych problemów. Objawy obejmują trudności w odsłanianiu żołędzi, ból podczas erekcji, a nawet pęknięcia wędzidełka w trakcie stosunku. Choć jest to dość powszechna dolegliwość, leczenie w postaci prostego zabiegu chirurgicznego przynosi zwykle pożądane efekty.
Operacja skróconego wędzidełka, zwana frenulotomią lub frenuloplastyką, jest krótkim i mało inwazyjnym zabiegiem. Najczęściej wykonuje się ją w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym. Zabieg polega na przecięciu i ewentualnym wydłużeniu wędzidełka, co pozwala na zwiększenie jego elastyczności i zakresu ruchu napletka.
Czas trwania procedury wynosi zwykle około 15–30 minut. Po zabiegu zakładane są drobne szwy, które są zazwyczaj wchłanialne, co oznacza, że nie wymagają usuwania.
Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja z urologiem, który przeprowadzi badanie i oceni stopień skrócenia wędzidełka. Zaleca się również przestrzeganie podstawowych zasad higieny przed i po operacji, aby zminimalizować ryzyko infekcji.
Rekonwalescencja po frenulotomii jest szybka. Większość pacjentów wraca do normalnej aktywności po kilku dniach, choć zaleca się unikanie aktywności seksualnej przez około 4–6 tygodni, aby zapewnić prawidłowe gojenie. Możliwe skutki uboczne to niewielki obrzęk, zasinienie czy dyskomfort, ale objawy te ustępują samoistnie w ciągu kilku dni.
Amputacja prącia
Operacja amputacji prącia, zwana także penektomią, jest procedurą chirurgiczną polegającą na częściowym lub całkowitym usunięciu prącia. Tego rodzaju zabieg jest wykonywany głównie z powodów medycznych, takich jak nowotwory prącia, poważne urazy, zakażenia nieodpowiadające na leczenie, czy w wyjątkowych przypadkach jako część procesu dostosowania płci.
Główną wskazówką do amputacji jest rak prącia, zwłaszcza gdy guz jest zlokalizowany w jego zaawansowanych stadiach. Celem operacji jest usunięcie tkanki nowotworowej i zapobieganie przerzutom. Zabieg może być wskazany również w przypadku ciężkich, nieodwracalnych uszkodzeń prącia, gdzie amputacja może być konieczna, by zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak zakażenie.
Choć amputacja prącia jest procedurą radykalną, wiele osób po operacji może prowadzić pełne i aktywne życie. Rozwój medycyny rekonstrukcyjnej oferuje możliwość przeprowadzenia operacji rekonstrukcyjnych, które mogą poprawić zarówno funkcje fizyczne, jak i estetyczne.