Leczenie nietrzymania moczu za pomocą taśm TOT i TVT
Nietrzymanie moczu jest częstym problemem zdrowotnym dotykającym zarówno kobiety, jak i mężczyzn, chociaż wśród kobiet występuje znacznie częściej. Jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia tego schorzenia są małoinwazyjne operacje z zastosowaniem taśm TOT (Transobturator Tape) oraz TVT (Tension-free Vaginal Tape).
Taśmy TOT
Metoda TOT polega na wprowadzeniu syntetycznej taśmy przez otwory zasłonowe miednicy w taki sposób, aby podtrzymywała ona cewkę moczową. Procedura ta wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, a zabieg trwa zazwyczaj około 30-40 minut.
Taśmy TOT są szczególnie skuteczne w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu, które pojawia się podczas aktywności fizycznej, kichania czy kaszlu. Ich zastosowanie minimalizuje ryzyko powikłań, takich jak uszkodzenie pęcherza czy cewki moczowej, dzięki anatomicznej ścieżce wprowadzania taśmy.
Taśmy TVT
Metoda TVT różni się od TOT głównie sposobem wprowadzania taśmy. W przypadku TVT taśma przeprowadzana jest przez obszar załonowy w kierunku spojenia łonowego. Procedura ta również jest krótka, małoinwazyjna i odbywa się w znieczuleniu miejscowym, ogólnym lub podpajęczynówkowym.
TVT charakteryzuje się bardzo wysoką skutecznością w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu, jednak wiąże się z nieco wyższym ryzykiem powikłań, takich jak uszkodzenie pęcherza. Dlatego wybór metody zależy od indywidualnych wskazań i preferencji pacjentki oraz opinii lekarza.
Leczenie nadreaktywności pęcherza za pomocą toksyny botulinowej
Nadreaktywność pęcherza moczowego objawia się częstomoczem, nagłymi parciami oraz możliwością występowania nietrzymania moczu. Jednym ze sposobów leczenia tego schorzenia jest zastosowanie toksyny botulinowej. Preparat, podawany w formie iniekcji do ściany pęcherza, blokuje przekazywanie impulsów nerwowych do mięśni pęcherza moczowego. W efekcie mięśnie te rozluźniają się, co zmniejsza liczbę nagłych skurczów i poprawia zdolność przechowywania moczu. Zabieg jest małoinwazyjny i zazwyczaj odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. Toksynę wstrzykuje się cienką igłą pod kontrolą cystoskopu. Procedura trwa od 10 do 20 minut i nie wymaga dłuższej hospitalizacji. Pierwsze efekty leczenia są zauważalne po kilku dniach, a pełna poprawa następuje zazwyczaj w ciągu 1-2 tygodni. Działanie utrzymuje się przez 6-9 miesięcy, po czym zabieg można powtórzyć. Metoda jest zalecana w przypadkach, gdy inne formy leczenia, takie jak farmakoterapia czy zmiana stylu życia, nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Przeciwwskazania obejmują ciążę, infekcje układu moczowego oraz uczulenie.
